CONSTRUCIÓNS INDUSTRIAIS
NO BORDO LITORAL
Info.
O proxecto Arquitectura Límite revisa e debate sobre o potencial do patrimonio arquitectónico industrial e as paisaxes industriais situados ao longo da costa da provincia da Coruña. Para tal fin, preséntase un inventario xeral de bens, do que se destaca unha escolma con exemplos presentados mediante fotografías e un pequeno análise de cada un, así como a realización de composicións en 3D que axuden a comprender mellor a súa estrutura e a súa adecuación á contorna.
O obxectivo de resaltar esta selección de inmobles é facer fincapé na súa singularidade; no seu valor histórico e arquitectónico e na importancia da súa conservación e difusión, contribuindo a evitar o seu deterioro ou desaparición. A toma de fotografías cun vehículo aéreo non tripulado pretende reforzar de xeito visual, cunha estética moi coidada, a idea principal do proxecto, é dicir, afondar no análise das arquitecturas industriais que se sitúan no bordo costeiro, como se axeitan ao territorio, onde o mar o condiciona todo, ao tempo que se ofrece unha perspectiva novedosa de difundir o patrimonio neste tipo de proxectos culturais.
DESEÑO E CONCEPTO VISUAL: NOVAGARDA
MUÍÑOS DE BARES
[MAÑÓN]
Agrupación de muíños de río situados na pendente do cantil para aproveitar a forza producida polo descenso dunha corrente fluvial cara o mar. Os paramentos están feitos de cachotaría e das cubertas con estrutura de madeira apenas se conservan restos. A planta dos edificios é rectangular e están encadeados entre sí polas canles que conducían a auga cara o seu interior para mover a moa. Estas canalizacións, de escasa anchura, delimítanse por laxes planas, do mesmo tipo que as que cubrían o tellado, dispostas en vertical e solapadas entre sí para evitar fugas. No extremo que se introduce en cada muíño presenta unha cubrición pétrea para evitar que a auga desborde debido á forza coa que discorre.
[MAÑÓN]
Agrupación de muíños de río situados na pendente do cantil para aproveitar a forza producida polo descenso dunha corrente fluvial cara o mar. Os paramentos están feitos de cachotaría e das cubertas con estrutura de madeira apenas se conservan restos. A planta dos edificios é rectangular e están encadeados entre sí polas canles que conducían a auga cara o seu interior para mover a moa. Estas canalizacións, de escasa anchura, delimítanse por laxes planas, do mesmo tipo que as que cubrían o tellado, dispostas en vertical e solapadas entre sí para evitar fugas. No extremo que se introduce en cada muíño presenta unha cubrición pétrea para evitar que a auga desborde debido á forza coa que discorre.